To praktyczna forma realizacji naszego powołania wynagradzającego. Służymy miłością, opieką i troską wobec dzieci, które z różnych przyczyn nie mogły zaznać ich we własnych domach. Staramy się zapewnić im nie tylko warunki bytowe i materialne, ale także stworzyć przyjazne środowisko, w którym będą czuły się ważne, wartościowe, kochane przez Boga i ludzi i środowisko, do którego będą mogły wracać jak do własnych korzeni.
Wyszukiwarka
Rodzinny dom dziecka
Nasz dom jest całodobową placówką opiekuńczo-wychowawczą typu rodzinnego
Naszym zadaniem jest zapewnienie opieki i wychowania sześciorgu dzieciom pozbawionym stale lub okresowo opieki własnej rodziny oraz zaspokojenie ich potrzeb.
Jesteśmy placówką niepubliczną w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2008 r., Nr 115, poz. 728), współfinansowaną głównie ze środków Gminy Miejskiej Lublin za pośrednictwem Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie.
Od 2000 r. staramy się realizować nasze cele, zapewniając wychowankom godziwe warunki do tego, by mogli zdrowo wzrastać i rozwijać się w atmosferze zbliżonej do domu rodzinnego, a w przyszłości — odpowiedzialnie podjąć role rodzinne i społeczne.
Jedna z naszych wychowanek zdała maturę i zaczyna studia uniwersyteckie!
Jesteśmy dumne i wierzymy w Ciebie!
Na wstępie pragniemy Ci z całego serca pogratulować zdanego egzaminu dojrzałości. Cieszymy się razem z Tobą i dziękujemy Panu Bogu, że przez to wydarzenie zadziałał w Twoim życiu i dał się poznać jako kochający i wymagający Ojciec (bo kochać to znaczy wymagać).
Jeśli patrzymy Bożym, a nie tylko czysto ludzkim, spojrzeniem, wszystko przedstawia się nam jako błogosławieństwo, co wykształca w nas dziękczynną postawę wobec daru życia i powołania, które w przeróżnych formach zadaje i powierza nam Bóg.
Człowiek musi je tylko odkryć, a Ty wydajesz się być na dobrej ku temu drodze.
Nigdy nie wstydź się swojej historii życia, tego, że wychowałaś się w domu dziecka.
Bóg wybrał dla Ciebie to miejsce, aby jak najlepiej pokierować Twoim życiem i w szczególny sposób się Tobą zaopiekować, wykorzystując nasze serca i ręce jako swoje narzędzia.
Każde, osobiście i z wiarą przeżyte cierpienie, uzdalnia nas do coraz lepszego rozumienia drugiego człowieka – zostałaś więc wyposażona w bogactwo, którego nic ani nikt Cię nie pozbawi i które może stać błogosławieństwem w Twoim przyszłym zawodowym i prywatnym życiu.
Jesteśmy z Ciebie dumne. Patrzymy na Ciebie i widzimy dobrego człowieka i piękną kobietę, która rozsiewa wokół ciepło. Stanowisz wzór dla pozostałych naszych dzieci, tych które są i będą kiedyś u nas. To, jak się zachowujesz, jakie świadectwo chrześcijańskiej postawy dajesz, jak nie poddajesz się przeciwnościom i wytrwale walczysz z tym, co Cię ogranicza – jest godne pochwały i podziwu.
Twój wysiłek, większy, o tyle że przełamujesz schematy – jako pierwsza w swojej rodzinie i naszej, spośród naszych dzieci zdałaś maturę i będziesz studiowała – wyda piękne owoce. Mamy nadzieję, że Twoja wiara w siebie będzie rosła, umacniała się nie tylko wraz z sukcesami, ale też trudnościami i przezwyciężonym zniechęceniem, które zapewne nadejdzie w tej walce, jaką jest życie. Zapamiętaj tę chwilę i wracaj do niej.
Z naszej strony gwarantujemy Ci wsparcie duchowe i materialne. Na miarę naszych możliwości możesz na nas liczyć w każdej swojej potrzebie.
Zaczynasz samodzielnie pisać swoją historię. Chcemy Ci w tym towarzyszyć na tyle, na ile nam pozwolisz. Jesteś i zawsze będziesz naszym dzieckiem.
Życzymy Ci, abyś umiała patrzeć na siebie Bożymi oczyma. Odkrywaj w sobie talenty, jakie On Ci podarował, rozwijaj je i wykorzystuj na chwałę Bożą, umiejętnie włączając je w pracę na rzecz dobra swojego i innych. Kochamy Cię!
Realizowane przez nas działania obejmują:
- stworzenie atmosfery miłości, bezpieczeństwa i stabilizacji;
- zapewnienie warunków do prawidłowego rozwoju fizycznego, psychicznego, intelektualnego, społecznego, moralnego i duchowego;
- zaspokajanie potrzeb dzieci ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb bytowych, zdrowotnych, edukacyjnych, przyjemności i zabawy, kulturalno-rekreacyjnych, wyższych (w tym religijnych);
- kompensowanie opóźnień, deficytów rozwojowych i szkolnych;
- łagodzenie i uczenie radzenia sobie ze skutkami straty możliwości wychowania się w rodzinie naturalnej;
- rozwój zdolności i zainteresowań;
- wzmacnianie poczucia wartości i godności wychowanków;
- kształtowanie umiejętności pokonywania trudności życiowych zgodnie z zasadami etyki;
- wychowywanie do godnego, samodzielnego i odpowiedzialnego życia;
- kształtowanie umiejętności nawiązywania i podtrzymywania bliskich, osobistych, społecznie akceptowalnych kontaktów z rodziną i rówieśnikami, tak aby łagodzić skutki doświadczania cierpienia i separacji oraz zdobywać umiejętności współżycia i współpracy z innymi;
- wzmacnianie trwałych i pozytywnych związków dziecka z rówieśnikami i dorosłymi;
- wzmacnianie więzi między dzieckiem a jego rodzicami.
To, jak będzie wyglądał świat i nasza przyszłość zależy w dużej mierze od tego, jak wychowamy nasze dzieci!
Wierzymy, że dobrze wychowane dzieci wyrosną na dobrych i odpowiedzialnych młodych ludzi. Nasze przekonania staramy się wprowadzać w życie w pracy z naszymi podopiecznymi.
Możesz włączyć się w naszą inicjatywę. Będziemy bardzo wdzięczne za każde wsparcie, które pomoże nam zaspokoić wszystkie potrzeby naszych dzieci, aby mogły one prawidłowo wzrastać zarówno w wymiarze fizycznym, psychicznym, jak i duchowym. Jak nam pomóc?
Rodzinny dom dziecka to główna forma realizacji naszego powołania wynagradzającego w Polsce pełniona w duchu adoracji i posługi miłości najbardziej potrzebującym. Wynagradzamy MIŁOŚCIĄ, tzn. opieką i troską wobec dzieci, które z różnych przyczyn nie mogły zaznać jej we własnym domu. Staramy się zapewnić im nie tylko warunki bytowe i materialne, by mogły wzrastać i rozwijać się, ale także stworzyć przyjazne środowisko, w którym będą czuły się ważne, wartościowe, kochane przez Boga i ludzi, do którego będą mogły wracać, jak do własnych korzeni.
Bóg służy się nami by „chronić sieroty” i „gotować dom dla opuszczonych” (Ps 68). Jakkolwiek nie jesteśmy w stanie zastąpić miłości rodziców, staramy się prowadzić i towarzyszyć naszym dzieciom, jak je zwykłyśmy nazywać, z całą czułością i oddaniem, troszcząc się o ich integralny rozwój. Towarzyszymy im w codzienności życia, dzieląc ich radości i smutki: pierwsze uśmiechy, wypowiedziane słowa, kroki, pierwsze czytanki, litery i zadania, którym trzeba sprostać. Razem z nimi stawiamy sobie także trudne pytania o przeszłość, dorastanie, przyszłość, wiarę… szukając wspólnie odpowiedzi na nie i przygotowując je do dojrzałego życia społecznego i chrześcijańskiego.
I tak, zgodnie z nauką Ojca Założyciela, staramy się pielęgnować powierzone nam dzieci z „roztropną miłością”, ucząc je, że są „przedmiotem nieskończonej miłości Boga, który wobec każdego ma swoje plany dobroci i miłosierdzia”.
